ოცნებამ დამიდგა კიბე მეცხრე ცაზე

ocnebam damidga kibe mecxre caze,

maCuqa Rrublis qaTqaTa fTila

cisartyelaze koSkebi amiSena

vardisfrad gamiTena saocari dila

                   is SemaZlebina, rasac gmirobad vTvli

                   ise frTafarfatad RrublebSic maseirna

                   ca Semomatara, varskvlavTan maTamaSa

                   rogorc dedofali mTvareze damasaxla

dReebsac mxolod vardisfrad mixatavda

uxilavs xilulad, sinaTles ufro naTlad

imdeni matara, xetials mimaCvia

sikeTe, siyvaruli aminTo sanTlad

                     xandaxan bevric mosdis,

                      sazRvrebsac ar cnobs xSirad

                      im patarad gaqcevs, didobas rom Crdilavs.

ocnebas ar uyvars moSavo feri,

siWrele uxdeba, ferebis gama

feradovneba aTasfrad aWrili

vardisfris, mocisfro, molurjos dava.  

დრომ დროით

სასწაულების ყოველთვის მჯეროდა,
გაფანტულ ოცნებებსაც მძივებად ვალაგებდი,
მოლოდინი მქონდა რომ ასრულდებოდა
დროს ველოდებოდი, დროს ვაკვირდებოდი.
ერთხელაც გამიბრაზდა, ისე მოიღრუბლა
დრომ იუკადრისა გამოცდის მოწყობა
რისი დრო მქვიაო, თუ ვერ ვუპასუხე,
ვის რა მივაგოო დამსახურებულად.
დრო ხომ გიჟია,დრო გადარეული
მოუდრეკელი, და თან გამფრინვალე
ყველაფერს იტევს, ყველაფერს იმახსოვრებს
ჩვენ ვერ გაგვიგია მისი მატიანე

მათრობელა

გაზაფხულის მათრობელა სურნელი
ზამთრის შემდეგ უფრო მახვევს თავბრუს
მაშინ მზესაც სხვა ხიბლი აქვს, სითბოსაც,
 ფერთა გამაც სხვანაირად მართობს.
       მზის ცხელ გულზე გარუჯული, ბედნიერი,
       სიცოცხლე რომ უფრო მეტად ფასობს, 
       გაკვირტული ხის ტოტებიც, მწვანე ფერიც,
       თვალთახედვას ალამაზებს, ატკბობს.
გაზაფხულის მათრობელა სურნელი,
ზამთრის შემდეგ უფრო მახვევს თავბრუს.